قدس آنلاین: در این چهار سال به فراخور سوژههایی که اقتصاد پرتلاطم کشور پیش روی ما خبرنگارهای حوزه گذاشت، گاهی ناگزیر به تماس با نمایندگان عضو کمیسیونهای برنامه، بودجه و محاسبات، عمران، کشاورزی، صنایع و معادن و اقتصادی شدم اما حداقل پاسخ را گرفتم. میگویم "ناگزیر" شدم چون حقیقتاً چارهای جز تماس با نمایندگان مردم برای پاسخگویی به مطالبات "ولی نعمتانشان" نداشتم ولی دریغ از پاسخگویی به موقع و تأثیرگذار.
صرفنظر از برخی نمایندگان که اصولاً و به دلیل منافع شخصی و حزبی رسانهایتر هستند و رابطه خوبی با جامعه خبری دارند، زمانهایی که نمایندگان صرف سرکشی به حوزههای انتخابیه و حضور در دفتر برای ملاقاتهای مردمی و یا جلسات تخصصی کمیسیونها دارند و به جز ایام نزدیک به انتخابات که نمایندگان خطوط تماسشان باز است، معتقدم مجلس فعلی حداقل در حوزه اقتصاد، مجلسی "پاسخنگو" است و گل سر سبد نمایندگان پاسخنگو را اعضای کمیسیون اقتصادی و برنامه، بودجه و محاسبات میدانم؛ کمیسیونهایی که مستقیماً با معیشت مردم گره خوردهند.
انتخابات مجلس سال ۹۴ با تبلیغات وسیع رسانهای و گروهبندی و لیستسازیهای متعدد، جمعیت زیادی از مردم را به پای صندوق رأی کشاند و توقعات عمومی و رسانهای را از مجلس دهم بالا برد اما انصافاً اعضای کمیسیون اقتصادی و برای نمونه رئیس این کمیسیون که دست بر قضا خود از جنس رسانه و مدیر مسؤول یکی از روزنامههای پرمخاطب کشور است به عملکرد خود در پاسخگویی به موقع به خبرنگاران چه نمرهای میدهد؟ آیا غیر از این است که یا تلفن همراهش را پاسخ نمیدهد یا مسؤول دفترش دست به سرمان میکند؟
رئیس کل اسبق بانک مرکزی به عنوان عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات، نمونه دیگر پاسخنگوهاست، یا آن آقایی که نماینده ادوار و باتجربه مجلس در کمیسیون برنامه و بودجه است، تنها به صورت گزینشی با برخی رسانهها گفتوگو میکند و نصیب اغلب خبرنگاران اقتصادی از تماسهای متعدد با این بزرگواران، یا "در دسترس نبودن مخاطب" و یا جملات کلیشهای از قبیل " در جلسه هستند" بوده و هست.
آقایان و خانمهای نماینده و به خصوص اعضای کمیسیونهای اقتصادی! شما به اندازه من میدانید که در این چهار سال کشور بحرانهای عظیم و مخرب اقتصادی از قبلی نوسانات شدید ارزی، افت شدید ارزش پول ملی و آب رفتن سرمایههای خرد مردم، افزایش شدید شکاف طبقاتی، فاصله گرفتن روزافزون دستمزد از درآمد و فشارهای معیشتی بیسابقه که به اذعان برخی به مراتب بیش از دوران جنگ مردم و اقتصاد را مچاله کرده، بر باد رفتن برجام، تشدید تحریمهای اقتصادی از سوی آمریکا و همفکرانش، سهمیهبندی بنزین و آن تبعات غم انگیزش، سقوط هواپیما و... را پشت سر گذاشته و بدون اغراق هر روز در فشار معیشتی و روانی بودهاند و با آمدن این ویروس چینی در ادامه راه پر از سختی این سالها، چشمشان و گوششان به رفتار و پاسخگویی شماست و ما خبرنگاران هم واسطه شما و مردمیم و سفیران امید و روزهای روشن. پس لطفاً تلفن همراهتان را وقتی امکان پاسخگویی دارید، پاسخ دهید.
خانمها و آقایان نماینده! چه آنها که روی صندلیهای سبز مجلس در دوره یازدهم جایی ندارید و چه آنها که برای بار چندم به اعتماد مردم، پارلماننشین شدهاید، اعتراف میکنیم که ما اهالی رسانه سخت جان بودیم و هستیم هر چند گمانمان بر این سخت جانی و تحمل این روزهای سخت معیشتی نبود، و اعتراف میکنیم به اینکه گاهی نقدی تندتر و یا کندتر از آن چه باید، نوشتیم اما انصافاً شما کجای کارید و با خودتان و وجدانتان چند چندید؟!
آقایان و خانمهای مجلسی! ما این چهار سال را با بحران و حس ناامنی اقتصادی و معیشتی سر کردیم، شما چه نمرهای به خودتان در پاسخگویی به موقع به خبرنگاران و در وهله بعد به مطالبات مردم میدهید؟! تعارف را کنار بگذارید. ما هم از جنس خودتان هستیم...
انتهای پیام/
نظر شما